خریداران ایرانی به خودروهای هاچ بک علاقه فراوانی دارند، این مدلها علاوه بر تردد راحت در شهر، محبوب جوانان و زوج های جوان است، اما این کلاس حجم صندوق بار و فضای صندلیهای عقب کمی داشته که برخی از نیازهای خانوادههای پرجمعیت را پوشش نمی دهد.
مجله ماشین - نوشته: سلمان امیدبخش- عکس: سید علی موسوی/ بنابراین، خریداران به سمت خودروهای کراس کوچک و جمعوجور رفته که با ورود لیفان X50، رنو ساندرو استپوی و برلیانس کراس، بازار شکلی رقابتی به خود گرفت. از طرفی، رقیبی به نام دانگ فنگ H30 Cross توسط ایرانخودرو عرضه شد که طی دو سال حضور خود توانسته نظر مصرفکنندگان را به سوی خود جلب نماید.
از اروپا به چین و ایران
ساخت H30 Cross به سال 2011 بر میگردد که ظاهر نه چندان به روز آن در بین خودروهای هم رده تاحدودی متفاوت محسوب میشود. دربرخورد اول نمونههای قدیمی از برند پژو برایتان یادآوری خواهد شد که جای تعجبی هم ندارد، زیرا H30 Cross بر پایه پلتفرم مورداستفاده مدل های قدیمی پژو ساخته شده است.
شاید تنها نقطه قوت طراحی این مدل به نمای جلو مربوط باشد، زیرا در بخشهای جانبی وجود فلاپهای پلاستیکی متعدد و چراغهای بسیار بزرگ عقب که تا روی ستون خودرو هم کشیده شده، تعجببرانگیز است. ضمن اینکه به دلیل وجود فلاپها، چرخها بیش از اندازه به سمت داخل متمایل شدهاند که حس پایداری ضعیف را به بیننده منتقل مینماید.
H30 Cross به دلیل وجود کاپوت کشیده، فاصله مرکز چرخ تا سپر جلو و ستونهای بزرگ C حتی تا حدودی حس مدل استیشن را به شما القا میکند تا نمونه کراس. این مورد به عدم پختگی طراحی بدنه بیشتر دامن زده اما از طرفی مزایایی را ایجاد نموده است.
به داخل خودرو قدم میگذاریم، فضای پای راننده ایده آل بوده و دسترسی مناسبی به بخش های مختلف این کراس داریم و به دلیل نحوه قرارگیری مانیتور کنسول وسط، دسته دنده، فرمان بزرگ و حتی نشاندهنده ها، تاحدودی از دیگر خودروهای تولید داخل متفاوت احساس میشود.
کیفیت داخل کابین معمولی بوده و وجود بخشهای پلاستیکی در بخشهای مختلف مناسب نیست که با فکر کردن به قیمت این مدل، انتظار بیشتری از آن میرود.
کیفیت معمولی قوای محرکه
پیشرانه با صدای نسبتاً زیادی روشن شده و دسته دنده را به حالت درایو میبریم. واکنش به پدال گاز معمولی و با کمی تأخیر بوده که باعث این تصور میشود که با خودرویی دوکلاچه همانند آلفارومئو روبرو هستیم. نکته جالبتوجه، وجود کمی لقی در دسته دنده بود.
H30 Cross در حین حرکت سواری نرم و راحتی را ارائه می دهد، اما در مواجهه با ناهمواری های مسیر، تعلیق آن خشک عمل کرده و دستاندازها به داخل کابین انتقال پیدا میکنند. از دیگر دلایل حس کردن این خشکی، نصب شدن صندلیها در ارتفاع پایین است.
صندلی راننده و سرنشین حمایت مناسبی را ارائه نمیدهند، زیرا نشیمنگاه آنها کوتاه بوده و لبههای آنها نیز به خوبی بدن را در بر نمیگیرند. این مسئله همانند صندلیهای تندر 90 و ساندرو در سفرهای طولانی میتواند باعث خستگی راننده و سرنشین شود.
حرکت خودرو در مسیرهای اتوبانی نرم و روان بوده و شتاب اولیه آن آزمایش معمولی است. در ادامه حرکت این مدل کمی بیش از حد نرم و کم تعادل حس شده که این موضوع باعث میشود تا در مانورها و ورود به پیچ ها با احتیاط بیشتری رانندگی کنید.
در این بین، کیفیت ترمزگیری کم و بیش امیدوارتان میکند، ولی از ترمزهای دیسکی در هر چهارچرخ انتظار بیشتری داشتیم، همین عامل سبب شد تا با حرکت در سرعتهای پایین نیاز به توقف را کاهش دهیم.
پیشرانه H30 Cross همان نمونه نام آشنای TU5 بوده که در پژو 206 تیپ 5 استفاده میشود. اما برای تکمیل قوای فنی تنها داشتن پیشرانه خوب کافی نبوده و هماهنگی با جعبه دنده و شاسی از شرطهای اصلی محسوب می شوند.
باتوجه به دلایل فوق و وزن سنگینتر نسبت به پژو، H30 در دورگیری ها و هماهنگی قوای فنی چندان مطلوب و قدرتمند عمل نکرده و از این حیث در نقطه مقابل رنو ساندرو قرار میگیرد.
گیربکس آن حالات متفاوتی را باتوجه به شرایط مسیر دراختیار میگذارد که از جمله میتوان به حالت اسپرت، حرکت در مسیرهای برفی و کم اصطکاک، تعویض دستی در سراشیبیها و حرکت با سرعت 2 در سربالاییها اشاره کرد. شایان توجه است که این مدل از جعبهدنده برند ژاپنی آیسین (Aisin) سود میبرد.
بهنظر میرسد که انتخاب حالت اسپرت گزینه مناسبی نباشد، زیرا تنها چیزی که نصیبمان شد، تولید صدای بیشتر موتور و کندی در تعویض دنده بود، به عبارت دیگر دور موتور بالا میرفت اما از تعویض دنده خبری نبود.
به همین جهت ترجیح دادیم که در همان حالت اتوماتیک معمولی برانیم. چنین گیربکس 4 سرعت های سالها پیش استفاده میشد که H30 Cross به همین دلیل از عملکرد فنی معمولی بهره میبرد.
در پایان آزمایش نگاهی به فضای صندلی های عقب و صندوق بار انداختیم که کاملاً راضی کننده بوده و حتی بیشتر از حد نیاز فضا در اختیارتان میگذارد. ضمن اینکه باتوجه به فاصله محوری مناسب، سرنشینان عقب فضای کاملاً جاداری را دراختیار خواهند داشت.
دانگ فنگ H30 Cross از آپشن های خوبی سود برده که وجود سانروف، سامانه مولتیمدیا، دوربین دید عقب و سنسور پارک از جمله موارد جذاب برای خریدار ایرانی است.
وجود 4 کیسه هوای جلو و جانبی هم تاحدودی در بحث ایمنی دلگرم کننده است، اما داشتن 3 ستاره ایمنی از مؤسسه CNCAP چندان اطمینانبخش نبوده و وجود شاسی و بدنه قوی این روزها برای خریداران از اهمیت فراوانی برخوردار است.
چقدر ارزشمند است؟
فضای داخلی آن هرچند به زمختی رنو ساندرو استپ وی و طراحی قدیمی لیفان X50 نبوده و با تزئیناتی متفاوت کمی خاص جلوه میکند، اما حفظ کیفیت در گذر زمان از جمله مولفه هایی بوده که خریداران خودروهای چینی همیشه به آن فکر کرده و تعادل بین سطح تجهیزاتی، کیفیت و قوای فنی در اینجا مطرح میشود.
بنابراین، ممکن است خریدار به رقبا هم فکر کند، البته مالک، به دنبال آپشن بیشتر و ظاهر زیباتر بوده و به همین دلیل H30 Cross را انتخاب کرده است.
وی از خودروی خود رضایت داشته و طی این مدت 2 بار آن را به سرویس دورهای برده است که تنها نارضایتی وی از خراب شدن پمپ آب و کامپیوتر سفری بود که برای مورد دوم حدود یک ماه صبر کرده تا قطعه سفارشگذاری شده به دست وی برسد.
مشکلات برقی و قطعات گران و کمیاب این مدل کاملاً شایع بوده، ضمن اینکه از نقاط ضعف مشترک اغلب این کراسهای کوچک به سر و صدا در سانروف و ستونهای عقب میتوان اشاره کرد.
اگر خودرویی با سطح تجهیزاتی مناسب، بدنه و طراحی داخلی نسبتاً زیباتر و فضای مناسب صندلیها و صندوق بار مدنظرتان است، به سراغ H30 بروید، اما برای برخورداری از قوای فنی بهتر در انتخاب ساندرو استپوی شک نکنید و در نهایت شاید تنها برگ برنده لیفان X50، شرایط فروش مطلوبتر نسبت به دیگر رقبا باشد.
اما در این بین، نباید از رقیب هموطن، برلیانس کراس غافل شد که آن هم از فضای داخلی نسبتاً مناسب و سطح تجهیزاتی خوبی بهره برده و بدنه آن حداقل از دیگر رقبا زیباتر است.
H30 Cross باتوجه به موارد بررسی شده از نظر ایمنی، تجهیزات رفاهی، طراحی و قوای محرکه قابل قبول اما قدیمی بوده و ارزش رقم پرداختی در مقابل کالای دریافتی نسبتاً پایینی دارد، اما در بین رقبای چینی و ایرانی و با این قیمت، شاید بهترین گزینه بازار انحصاری داخلی باشد.